Meze kültürü

Önce dert avucundan çekerim kana kana şarabı,
sonra gider bir yudumcuk su içerim, oh derim.
Önce ciğerimi pişirir, bir güzel yerim,
sonra banarım lokmamı bir ahbabın tuzuna.
Ömer HAYYAM


Böyle bir konuya başlarken Ömer Hayyam'sız tabii ki olmazdı.

Mezeler; Orta Doğu ve Türk Mutfağı'nda vazgeçilmez ve özel bir yere sahiptirler. Meze ve ordövrün benzeşmesinin sebebi; ikisinin de yemek öncesi sunulmasıdır. Meze yemeyen ve bilmeyen herhalde yoktur. Minicik kaplarda ve tabaklarda, boncuk gibi rengarenk lezzetteki mezeler, Türk toplumu için, belki de ana yemekten daha önemlidir. Fasıl heyetinin de nefis nameleri yayılıyorsa; işte o zaman değmeyin meze sofrasında oturanın neşesine. Mezelerimiz saymakla bitmez. Hemen bir solukta sayabileceğimiz mezeler; nefffis beyaz peynir, kavun, karpuz,humus,babahannuş, muhammara, çeşit çeşit salatalar,çerkez tavuğu,tahin salata. Bu liste yörelere göre uzar da uzar.

Mezelerden bahsetmişken birkaç meze tarifi vermeden de olmaz dedik. Şimdi lütfen önce mezeler hazırlansın,sonra da inleyen nameler ve mezelerin hakkını verecek bir sohbet başlasın.